İran’a Nasıl Gidilir? İstanbul’dan Tahran’a Otobüs Yolculuğu (1. Bölüm)

İran gezi hazırlıklarım tamamlanmıştı artık ve otobüs ile İran gezisi için tam anlamıyla hazırdım. 26 Temmuz sabah saat 09.00’da sıkı bir kahvaltı ettikten ve ailemin de bayramlarını kutladıktan sonra saat 10:30 gibi evden çıkarak Laleli’ye, İran’a gidecek olan otobüsün kalkacağı noktaya doğru yola koyuldum. Saat 12:00 civarında Laleli’ye geldim ve bir döviz bürosuna giderek 200 TL değerinde Dolar aldım yanıma.

İran otobüs bileti için önceden de rezervasyon yapabilirsiniz. İran otobüs bilet ücretleri ülkenin resmi tatil günlerine göre değişiklik gösterebiliyor.

Saat 12:45’te Tahran Tur yazıhanesine geldim ve beni İran’a götürecek olan otobüsüm de park halinde duruyordu.

Yazıhane içerisine girerek biletimi teyit ettirdim. Görevli pasaportları topladı ve oturacağımız koltuklara ait numaraları tek tek pasaportlara yapıştırdı. Pasaportlar daha sonra otobüs içerisinde dağıtılacak denilmesinin ardından çantalar bagajlara konuldu. Orta boy bir sırt çantam olmasından dolayı yanıma almayı uygun gördüm.

Tahran Tur Otobüsleri

Tahran Tur’un, İran’a giden otobüsleri 2+1 koltuk düzeninde VIP otobüslerdir. Koltuk aralıkları geniş olmakla birlikte açılabilir özelliğe sahiptir. Ayaklarınızı uzatıp rahat bir yolculuk yapabiliyorsunuz. Açıkçası bir otobüs için her şey mevcut durumda diyebilirim.

15 dakikalık gecikme sonrası artık tüm yolcular koltuklarına geçmiş ve otobüs hareket etmeye başlamıştı. Otobüste 40 yolcu var ve benle birlikte 4 yolcu Türk. 1 yolcunun Erzincan’da, 2 yolcunun ise Ağrı’da inecek olduğunu öğrendim. Geriye İran’a gidecek olan tek Türk ben kalıyordum. Haydi hayırlısı. Otobüs hareket eder etmez İbrahim Tatlıses’ten şarkılar çalmaya başladı. Sanıyorum bu tüm yol boyunca devam edecekti…

Ayrıca Okuyun: Tebriz-Bakü Otobüs Yolculuğu (Nasıl Gidilir?)

İran yolculuğumuz gayet iyi devam etmekte. Şarkı listesi İbrahim Tatlıses’ten sonra Ferdi Tayfur, Sibel Can, Ahmet Kaya ve Mahsun Kırmızıgül’den şarkılarla devam ediyordu. Düzce’ye vardık. 5 dakikalık ihtiyaç molası veriliyor. Bu esnada ihtiyaçlar gideriliyor ve insanlar kendilerine yiyecek-içecek malzemeler alıyorlardı. Tekrar otobüse geçiyor ve yola devam ediyoruz. Otobüs içerisindeki host gömlek, pantolon dağınık İranlı bir kişi. Bir adet fındıklı lokum ve bir bardak çay ikram etti.

Saatte 120 km/s hızla ilerliyoruz. Çorum’a gelmiştik.

Çorum’da yarım saatlik mola için tesislere giriyoruz. Burada da yol için yiyecek, içecek bir şeyler almak gerekiyor. Otobüste ikram olarak bir şey dağıtılmıyor. Mola esnasında bir çorba ile açlığımı gideriyorum. Yemekten sonra bir çay aldım kendime ve üç İranlı vatandaşın yanlarına doğru giderek sohbetlerine katıldım. Kendilerine İran hakkında kısa kısa sorular sorarak bilgi sahibi olmaya çalışıyordum. Anlattıklarına bakılırsa yaşamlarından pek de memnun değiller gibi görünüyorlardı. Kimisi İmam Humeyni adını duyunca akan sular duruyordu, kimisi ise ne ondan ne de şu anki yönetimden haz etmiyordu. Hükümetin baskısından bunalmış olduklarını söylüyorlardı. İşçiliğin ucuz ve bunun da halkın gelir düzeyine oldukça kötü etki ettiğini anlatıyorlardı.

Yarım saatlik mola süremiz doluyor ve tekrar otobüslerdeki yerimizi alıyorduk.

Hava kararmış, gece geç saat olmuştu. Yavaştan uyku moduna giriyorum. Bu yolculuk başka türlü nasıl geçer? Gece 00.30’da Erzurum civarında yemek molasına indik. Burada karnımı iyice doyuruyor, sosyal medya ve maillerimi kontrol ediyordum. Zira, sınırdan geçtikten sonra sosyal medyaya giremeyecektim. Mola sonrası otobüsümüz hareket ederek tekrar yolumuza devam ediyorduk. Gece 03.30’da nihayet Doğubayazıt Gürbulak Sınır Kapısı’na gelmiştik. Akıl almaz bir tır trafiği vardı fakat biz o sıraya dâhil olmadan direkt sınır kapısına geldik.

Ayrıca Okuyun: İran Gezi Notları (Ulaşım ve Konaklama Bilgileri)

Gürbulak Sınır Kapısı’ndan İran’a Giriş

Tüm bagajlar yolcular tarafından alınarak otobüs boşaltıldı. Otobüs kontrol için polis noktasına gitti. Biz yolcular da pasaport kontrol noktasına geçtik. 15 TL (2023 yılı 150 TL) “GEREKSİZ” yurt dışı çıkış harç pulu aldım pasaport kontrolü için sıraya girdim. Sıra bana geldi ve pasaport kontrolünden geçtim, çıkış damgasını pasaportuma vurdular. Artık İran tarafına geçiyorum.

İçimde tarifi olmayan tatlı bir heyecan var. Birkaç adımdan sonra Türk kara topraklarını geride bırakıyor demir parmaklıklı kapalı bir alandan yürüyerek İran sınırına geçiyorum. Bir anda tüm atmosfer değişiyor. Her yer Farsça yazı, içeride yer alan televizyonlarda Farsça Kuran-ı Kerim okunmakta ve etrafta sakallı polisler. Burada da ülkeye giriş için pasaport kontrol noktasında sıraya giriyorum. Pasaport kontrol polisi giriş mührünü vurduktan sonra ‘hoş geldin’ diyerek pasaportumu verdi. Ardından yine demir parmaklıklı bir koridordan yürüyerek sınırı artık tamamıyla İran’a geçmiş oldum. Şimdi ise çanta kontrolü için bir sıra var. Çantamda yasak madde yok ve dolayısıyla gayet rahatım. Alana geldim ve çantamı polise yönelttiğimde İran polisi “Türk müsün” dedi ve “evet, Türk’üm” dediğimde “Hoş gelmişsen gardaş, buyur geç. Çantayı kontrol etmeye gerek yok” diyerek sağ olsun geçişime müsaade etti.

Tüm yolcular pasaport, çanta kontrol işlemlerinden geçti. Peki, otobüsümüz nerede? Otobüs ise kendi sırasını bekliyor. Gürbulak Sınır Kapısı’nda 3 saate yakın bekledik. Saat sabahın 06.30’u olmuştu. Hava aydınlanır aydınlanmaz sınıra sarraflar, taksi şoförleri, hamallar doluştu. Etrafımızı bir anda sarraflar sardı. “Abi Tümen lazım mı, abi para lazım mı, abi yardımcı olayım, taksi, taksi…” gibi sözlerle yolcuların yanından bir an olsun ayrılmıyorlardı. Para çevirecektim fakat kazıklanmak da istemiyordum. O esnada İranlı, Kuzey Kıbrıs’ta üniversite okuyan ve Türkçe bilen Ali adında bir arkadaş ile tanıştım. Sağ olsun bana çok yardımı dokundu ve paramı çevirebilmem için yardımcı oldu. 1 TL, 1.450 Tümen kuru ile bir miktar Türk Liramı Tümen’e çevirdim.

İran’a karayolu ile ulaşım sağlayacaksanız ve yanınızda bir İranlı yoksa paranızı Bazargan ya da Tebriz’de Tümene çevirin. Sınırda sarraflar güncel kurun altında bir fiyata çevirim yapıyorlar.

Ali ile sınırda bir sire sohbet ettik ve İran hakkında kendisinden güzel bilgiler aldım.

Sınırda saatlerce beklemenin bir avantajı da var aslında. Ben bu bekleme sürecinde birçok İranlı, Türkmen, Azerbaycanlı ile tanıştım ve kendileriyle bol bol sohbetler ettim. Bunlardan birisi de Türkmen Hacı abi. Kendisiyle Türkmenistan, İran ve Türkiye hakkında uzun uzun konuştuk.

Taksiciler “muafiyet, muafiyet” diye bağırıyorlardı. Peki, nedir bu muafiyet?

Muafiyet, senede 1 Milyon Tümene kadar sınırdan mal geçirebilme işlemidir. 1 Milyon Tümenden aşağı mal getirirseniz aynı sene içerisinde muafiyet hakkınız devam ediyor. Bu işlem sonrası pasaportlara muafiyet damgası vuruluyor. Bu işlemler aslında Türkiye kara hudut sınır kapılarında çokça yapılmakta. Özellikle doğuda bu işlete sıklıkla rastlanıyor. Türk ve İranlılar ülkelerinde satmak için karşılıklı ucuz mal alıyorlar. Sınır, çuvallarla malzeme taşıyan insanlarla dolu. Kimileri de karton sigara işi yapıyor.

Ayrıca Okuyun: İstanbul’dan Tahran’a Otobüs Yolculuğu (2. Bölüm)

Bir önceki yazımda, Otobüs ile İran seyahati hazırlıkları hakkında bilgilere yer verdim.